Najstarsza osoba na świecie zmarła 1 stycznia 2025 roku. Nazywała się Lin Shemu i mieszkała w chińskiej prowincji Fujian, znajdującej się między Szanghajem i Hongkongiem. Nie jest to pierwsza Azjatka, która dożyła ponad 100 lat. W Japonii takich osób jest coraz więcej. Co stanowi sekret ich długowieczności?

Kim była najstarsza kobieta świata?

Chinka Lin Shemu zmarła we śnie mając 122 lata. Była matką siedmiorga dzieci. Jak wynika z relacji jej syna, do momentu zgonu wciąż miała sprawny słuch i dobry apetyt. Dodał również, że była pogodną osobą, która zawsze potrafiła cieszyć się życiem i znajdowała dużo powodów do wdzięczności. Oprócz utraty wzroku i urazu nóg nie miała żadnych chorób. Uważała, że sekretem jej długowieczności jest zdolność do bycia wdzięczną za to, że ma co jeść, co pić i gdzie spać.

Zobacz także:

kawa

Po tej godzinie lepiej nie pij kawy. Naukowcy ujawnili fatalne skutki nawyku
system kaucyjny

Lidl i Biedronka wprowadzają rewolucyjne zmiany dla klientów. Nowa opłata uderzy nas po kieszeniach?

Lin Shemu przyszła na świat jeszcze za panowania dynastii Qing – wówczas prezydentem USA był Theodore Roosevelt. Co ciekawe, Chinka miała 10 lat, gdy na Atlantyku zatonął legendarny Titanic. Pomimo swojego wieku nie znalazła się w Księdze Rekordów Guinessa, więc obecnie za najdłużej żyjącą kobietę uznawana jest Innah Canabarro Lucas, brazylijska zakonnica, mająca 116 lat.

Kim była poprzednia najstarsza kobieta świata?

We wrześniu 2024 roku tytuł ten przyznano dla Tomiko Itooki. Japonka miała 116 lat. Tomiko Itooka urodziła się 23 maja 1908 roku w Osace i zmarła 29 grudnia 2024 roku w Ashiya. Kobieta ukończyła szkołę dla dziewcząt i wyszła za mąż, mając ok. 20 lat. Pierwszą córkę urodziła rok później. Jej mąż w czasie wojny prowadził w Korei Południowej fabrykę tekstyliów, a ona w tym czasie wychowywała dzieci i prowadziła biuro. Po śmierci męża w 1979 roku żyła samotnie. Jak wynika z danych biograficznych Itooka w tym czasie aktywnie uprawiała sport – wielokrotnie zdobywała górę Nijo i dwa razy wspięła się na mierzącą 3000 m n.p.m. Ontake. 

Podczas składania kondolencji rodzinie i bliskim Ryosuke Takashima, burmistrz miasta, przyznał, że kobieta stanowiła dla wielu osób inspirację. Seniorka pomimo swojego wieku była aktywna fizycznie – gdy skończyła 100 lat, wciąż spacerowała do lokalnych świątyń. Jak wynika z informacji przekazanych przez PAP, nieodłącznym składnikiem jej diety były banany i Calpis, napój przypominający jogurt, zawierający kwas mlekowy.

Co jest sekretem długowieczności Japończyków?

Z ustaleń agencji Kyodo wynika, że we wrześniu 2024 roku w Japonii żyło 95 119 stulatków. W porównaniu z poprzednim rokiem ich liczba wzrosła o 2 980 osób, a 88,3% grupy stanowił kobiety. Populacja Japonii starzeje się najszybciej. W 2024 roku, oprócz wspomnianej Tomiko Itooka, najstarszym żyjącym mężczyzną był 110-letni Kiyotaka Mizuno, urodzony w 1914 roku. Średnia długość życia w Japonii wzrosła. W 2023 roku dla kobiet wynosiła 87,14, a dla mężczyzn 81,09.

Najwięcej stulatków żyje w Okinawie, wyspie archipelagu Riukiu. To, co wyróżnia Japończyków, jest ich wyjątkowy styl życia, zgodny z filozofią Ikigai – tak twierdzą przynajmniej Francesc Miralles i Héctor Garcia, autorzy książki „Ikigai. Japoński sekret długiego i szczęśliwego życia”.

Jednym z filarów filozofii Ikigai jest umiejętność radzenia sobie ze stresem. Wielu współczesnych ludzi nieustannie żyje pod presją i nic nie robi, by ograniczyć jej wpływ na swoje życie. Japończycy zachowują się inaczej – dają sobie prawo, by odpoczywać i dbają, by mieć czas dla siebie. Kolejną ważą zasadą Ikigai jest bycie aktywnym fizycznie. Nie oznacza to, że codziennie wykonują intensywne treningi lub uprawiają wyczynowo sport – wielu Japończyków dba, by każdego dnia się porozciągać lub pójść na spacer. Jedną z ich aktywności są proste ćwiczenia aerobowe radio taiso.

Dieta również ma ogromne znaczenie. W jadłospisie Japończyków często znajduje się żywność nieprzetworzona lub poddana lekkiej obróbce termicznej. Raczej nie wybierają pokarmów niskiej jakości. Co więcej, poszczególne dania spożywają na oddzielnych naczyniach i jedzą pałeczkami. Posiłki często przygotowują z lokalnych produktów. Osoby żyjące zgodnie z filozofią „Ikigai” cieszą się tym, co mają i umieją być wdzięczne za to, co ich spotyka. Ponadto dbają o relacje z bliskimi i nie rozpamiętują bolesnych wydarzeń z przeszłości.