Wysokość emerytury zależy od tego, jak wielki był kapitał zgromadzony na koncie emerytalnym. Wypłacana jest, gdy senior spełnia określone warunki – kobieta musi przepracować 20 lat, a mężczyzna 25. Muszą również ukończyć wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 60 lat, a dla mężczyzn 65. Wysokość emerytury u kobiety pracującej 20 lat za najniższa krajową wielu może zdziwić.
Wysokość emerytury zależy od kilku czynników
To, jak wysokie będzie świadczenie, zależy m.in. od okresów składkowych, wysokości odprowadzanych składek czy wieku przejścia na emeryturę. Pod uwagę brane są także: prognozowana długość pobieranej emerytury i dodatkowe źródła emerytalne np. Indywidualne Konta Emerytalne czy Otwarte Fundusze Emerytalne. Niemniej najważniejszym czynnikiem jest wysokość wcześniejszych zarobków.
Zobacz także:
Na jaką więc emeryturę liczyć może kobieta, pracująca na umowie o pracę przez 20 lat, zarabiająca najniższą krajową, która skończyła 60 lat? W 2024 roku jej emerytura wyniosłaby 1780,96 zł. To tyle, ile wynosi emerytura minimalna. Marcowa waloryzacja sprawi, że kwota wzrośnie o 100 zł brutto. Z danych ZUS wynika, że coraz więcej osób pobiera świadczenia nawet mniejsze niż emerytura minimalna i z roku na roku ich przybywa.
Wysokość emerytury po 20 latach pracy zależy od różnych czynników. Mężczyzna po 65. roku życia, który przepracował 20 lat, otrzyma emeryturę zgodną z wartością składek zgromadzonych na koncie emerytalnym – nie będzie to jednak emerytura minimalna, ponieważ nie przepracował 25 lat. Panowie, którzy przepracowali 20 lat, nie mogą więc ubiegać się nawet o takie świadczenie.
Jeśli kobieta pracowała minimum przez 20 lat, a mężczyzna przez 25 lat, wtedy ZUS będzie wypłacał im kwotę gwarantowaną minimalnej emerytury. Jeśli tego stażu ktoś nie ma, dostanie tyle emerytury, ile nazbierał na koncie emerytalnym podzielone przez dalszą średnią trwania życia – powiedziała Iwona Kowalska-Matis, regionalny rzecznik prasowy ZUS na Dolnym Śląsku, cytowana przez Gazetaprawna.pl.
Jak mieć wyższą emeryturę?
O emeryturze w młodym wieku myśli niewiele osób. Oszczędzanie jest mniej ważne niż bieżące wydatki. Eksperci twierdzą, że polski system emerytalny jest coraz słabszy i raczej nic nie zapowiada, że jego wydolność wzrośnie. Istnieje kilka sposobów, by podwyższyć emeryturę, lecz wymagają systematyczności i w niektórych przypadkach nawet rezygnacji, chociażby z lepszego auta lub wyjazdu wakacyjnego. Sposobami tymi są:
IKE
IKE, czyli Indywidualne Konto Emerytalne, jest formą ubezpieczenia. Stanowi III filar systemu emerytalnego. Obowiązuje od 1 stycznia 2012 roku, gdy weszła w życie Ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych. IKE może mieć każdy, kto ukończył 16 lat. Jednak zanim osiągnie pełnoletniość, może wpłacać tylko pieniądze zarobione na podstawie umowy o pracę.
IKZE
IKZE, czyli Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE), funkcjonuje na podobnych zasadach co IKE. Użytkownik również może zawrzeć umowę o prowadzenie konta z instytucją finansową i dokonywać wpłat zgodnie z ustalonym planem. Jednak wypłata z IKZE możliwa jest dopiero po ukończeniu 65. roku życia. Kwota obciążona jest także zryczałtowanym podatkiem w wysokości 10%.
PPK
PPK, czyli Pracownicze Plany Kapitałowe, jest to prywatny, długoterminowy program oszczędzania. Oszczędności w tym przypadku budują wspólnie pracownik, pracodawca i państwo. Wielu pracodawców zapisuje automatycznie do programu pracowników, którzy ukończyli 18. rok życia, lecz nie ukończyli jeszcze 55 lat. Zapisanie do PPK odbywa się automatycznie po przepracowaniu 3 miesięcy. Jednak z PPK można zrezygnować i odzyskać środki – jednak zanim się to zrobi, warto przemyśleć decyzję i nie podejmować jej pochopnie.
PPE
PPE, czyli Pracowniczy Program Emerytalny, umożliwia długoterminowe gromadzenie środków na emeryturę. Wpłat dokonuje pracodawca i wynoszą nie więcej niż 7% wynagrodzenia danej osoby. Pracownik również może mieć wkład i wnosić dodatkowe składki. Gdy pracownik kończy 60 lat, może zacząć już otrzymywać wypłaty. Mogą być wypłacane także osobom po 55. roku życia, mającym prawo do emerytury. W porównaniu do niektórych z wyżej wymienionych sposobów PPE nie cieszy się dużą popularnością, ponieważ zarówno pracodawca, jak i pracownik nie mają obowiązku, by z niego korzystać.