Rzymski akwedukt odnaleziony na terenie Słowacji. Odkrycie tego kalibru jest wydarzeniem, które z pewnością zostanie zapamiętane na długo. Relikt przeszłości znajduje się w miejscowości położonej ok.180 km od polskiej granicy. Co ciekawe, to pierwsze takie odkrycie na Słowacji.
Odkryto starożytny akwedukt. Takiego znaleziska jeszcze nie było
Pozostałości po rzymskim akwedukcie znajdują się w miejscowości Rusovce, niedaleko Bratysławy. Znalezisko odkryto w pobliżu XIX-wiecznego pałacu – już wcześniej na tym terenie odnaleziono także szczątki rzymskiego obozu wojskowego Gerulata. Należał on wówczas do systemu rzymskim umocnień granicznych.
Zobacz także:
Ten rzymski akwedukt, którego długość sięgała 38 metrów, zachował się w doskonałym stanie. Obiekt położony jest w strefie chronionego dziedzictwa kulturowego, a także w pobliżu obiektów wpisanych na Listę światowego dziedzictwa UNESCO – napisano na stronie www.truni.sk.
Odkrycie rzuca nowe światło na to, jak wyglądało rzymskie osadnictwo na terenie Słowacji. Co ciekawe, wcześniej nie znaleziono tu żadnego akweduktu.
Jak wygląda rzymski akwedukt w Rusovcach?
Odnaleźli go badacze z Katedry Archeologii Klasycznej Uniwersytetu w Trnawie. Przewodził im profesor Erik Hrnciarik. Akwedukt składa się z kamieni i cegieł. Dno wyłożone jest dachówkami.
Do tej pory udokumentowaliśmy 38 metrów akweduktu. Jego stan zachowania jest niezwykły. Obliczenia wskazują, że Rzymianie użyli co najmniej 51 ton kamienia i ponad 80 ton cegieł. Niektóre cegły noszą stemple producentów, podczas gdy inne mają odciski łap zwierząt pozostawione, kiedy cegła suszyła się na słońcu – powiedział profesor Erik Hrnciarik, cytowany przez portal Historia Do Rzeczy.
Akwedukt prawdopodobnie zaopatrywał w wodę łaźnię rzymskich żołnierzy, znajdującą się w obozie. Póki co nie wiadomo, w którym miejscu stała. Tutejsza infrastruktura była wielokrotnie przebudowywana, co utrudnia ustalenie szczegółów dotyczących ustawienia obiektów.
Do czego służyły rzymskie akwedukty?
Rzymskie akwedukty doprowadzały wodę do rzymskich miast np. do łaźni, fontann, szaletów publicznych i do domów bogatych mieszkańców. Choć akwedukty znane były już wcześniej, to upowszechnili je dopiero Rzymianie. W II wieku n.e. w Rzymie mieszkało około milion ludzi – korzystano wówczas z 11 akweduktów, których łączna długość wynosiła 420 km. 47 km z nich znajdowało się pod ziemią.
Pierwszy akwedukt rzymski wzniesiono w 312 rok p.n.e i był to Aqua Appia. W znacznej części był to wodociąg podziemny. Dzięki niemu możliwe było doprowadzenie wody ze Wzgórz Albańskich, znajdujących się 16 km od miasta. Najsłynniejszym i jednocześnie najlepiej zachowanym akweduktem jest Pont du Gard, znajdujący się niedaleko Nimes. Wzniesiono go w 50 roku n.e.
Akwedukty rzymskie cechuje wysoka trwałość. Niektóre z nich np. Aqua Marcia z 20 roku p.n.e, wciąż są sprawne.
