Dodatek zdrowotny w wysokości 215 zł od paru miesięcy przysługuje osobom chorym na cukrzycę. I choć problem dotyczy prawie 8 mln osób, to jednak nie wszyscy będą mogli skorzystać z dodatkowych pieniędzy. Cukrzyca w Polsce jest poważnym problemem – według oficjalnych statystyk cukrzycę typu 2 ma 2,1 mln osób, a główną przyczyną jest otyłość. Którzy chorzy mogą więc liczyć na dodatkowe 215 zł?
Dodatek zdrowotny dla cukrzyków w 2025 roku
Dodatkowe 215 złotych jest formą wsparcia finansowego, które ma pomóc w zakupie leków dla chorych na cukrzycę. Pieniądze mogą zostać przeznaczone także na testy diagnostyczne i specjalistyczną dietę, która w tym przypadku jest istotnym elementem leczenia. Terapie cukrzycowe wymagają dużych nakładów finansowych – chory musi stale kontrolować poziom cukru we krwi i korzystać z drogich medykamentów. Dodatek zdrowotny ma pomóc chorym w codziennym funkcjonowaniu.
Zobacz także:
Nie każdy chory na cukrzycę może otrzymać pieniądze. Dodatek przysługuje wyłącznie pacjentom z orzeczeniem o niepełnosprawności spowodowanej przez cukrzycę. Zanim więc otrzymają świadczenie, muszą wcześniej zostać przebadani – lekarz oceni, czy chory kwalifikuje się do otrzymania dodatku. Otrzymają go tylko ci pacjenci, którzy z powodu choroby mają poważne problemy z wykonywaniem codziennych czynności i potrzebują wsparcia medyków.
Jakie dokumenty trzeba mieć, by otrzymać dodatek zdrowotny?
W lokalnym oddziale MOPS lub GOPS pacjent powinien złożyć następujące dokumenty:
- Orzeczenie o niepełnosprawności,
- Zaświadczenie lekarskie – wystawia je specjalista leczący chorego,
- Wniosek o przyznanie dodatku – dokument można znaleźć zarówno w internecie, jak i w urzędzie.
Dodatek jest zwolniony z podatku. Kwota, która trafi do chorego, będzie wynosić równe 215 zł. Co więcej, pacjenci nie muszą płacić od niej podatku ani uiszczać dodatkowych składek. Dzięki temu będą mogli całą kwotę poświęcić na leczenie i np. na zakup pasków testowych lub sprzętu do monitorowania poziomu cukru.
Diabetykom przysługuje także pomoc psychodiabetyczna, dostępna na terenie całego kraju. Cukrzyca jest ciężką chorobą, która ma znaczny wpływ także na psychikę. Warto wspomnieć o programie online, który ruszył w listopadzie 2024, wspierającym psychologicznie młodych dorosłych z cukrzycą typu 1 – nazywał się „Wyjdź ze swojej bańki”. Być może będzie kontynuowany w 2025 roku.
Cukrzyca w Polsce to poważny problem
Cukrzyca należy do grupy chorób cywilizacyjnych, czyli ściśle związanych z rozwojem cywilizacyjnym. Szacuje się, że 25% osób nie ma nawet świadomości, że choruje na cukrzycę. Zachorowalność wynosi ok. 6,54%, a kobiety chorują nieco częściej. Według prognoz cukrzyków będzie jeszcze więcej – w ciągu najbliższych 15,20 lat ich liczba może się podwoić. Do najwcześniejszych objawów cukrzycy zaliczyć można:
- Zwiększone pragnienie,
- Oddawanie dużych ilości moczu,
- Suchość w ustach,
- Suchość skórna,
- Ciągłe odczuwanie głodu,
- Nadmierna senność,
- Nagłe chudnięcie.
Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca, by osoby po 45. roku życia regularnie co 3 lata wykonywały przesiewowe badania w kierunku cukrzycy. Osoby z nadwagą powinny robić to częściej. Wspomnianymi badaniami są:
- Pomiar poziomu glukozy na czczo,
- Test tolerancji glukozy,
- Pomiar hemoglobiny glikowanej.
Przebieg choroby zależy od tempa narastania niedoboru lub upośledzenia działania insuliny. Początkowo dochodzi do niewielkich zmian wydzielania/działania insuliny, następnie – w miarę jak proces ten postępuje – rozwija się stan przedcukrzycowy (nieprawidłowa glikemia na czczo i/lub nieprawidłowa tolerancja glukozy), a potem – jawna cukrzyca. Objawy są niecharakterystyczne i zróżnicowane, związane z typem cukrzycy i dynamiką przebiegu choroby, pojawiają się znacznie wcześniej w cukrzycy typu 1 niż typu 2 – czytamy w artykule lek. Magdaleny Wiercińskiej, zamieszczonym na Mp.pl.
Diabetycy nierzadko potrzebują pomocy ze strony rodziny i bliskich, choć nie zawsze o tym mówią. Niektórzy będą potrzebować pomocy przy kontroli poziomu cukru we krwi lub w znalezieniu odpowiedniego specjalisty. Inni z kolei będą potrzebować wsparcia mentalnego i czuć, że jest obok nich ktoś, na kim mogą polegać. Tak czy inaczej, jeśli wśród znajomych lub bliskich mamy kogoś, kto ma tę chorobę, warto przynajmniej zapytać, jak możemy mu pomóc.
