Wąż jest zwierzęciem, które wielu z nas raczej nie kojarzy się z Polską. Okazuje się, że w naszym kraju żyje ich jednak ponad pięć gatunków. Mowa o takich odmianach jak zaskroniec zwyczajny, żmija zygzakowata, zaskroniec rybołów, gniewosz plamisty i wąż Eskulapa. Ten ostatni jest ekstremalnie rzadkim okazem i prawdopodobnie mało kto zobaczy go na żywo. Zwierzę zaobserwowali jednak leśnicy – zdjęcie gada opublikowali w mediach społecznościowych. Czym wyróżnia się wąż Eskulapa? Co zrobić, gdy podczas wiosennego spaceru spotkamy węża?
Wąż Eskulapa się ujawnił
Największą szansę na zaobserwowanie węża Eskulapa mamy podczas wizyty w dolinie Sanu, znajdującej się na granicy Nadleśnictw Lutowiska i Baligród. Zwierzę ma tam swoje naturalne siedlisko – porusza się po górskich zboczach Otrytu i Tołsty. Jeden z tamtejszych leśniczych natknął się na węża i uwiecznił to spotkanie – zdjęcie trafiło na profil w mediach społecznościowych Nadleśnictwa Lutowiska.
Zobacz także:
Szacunkowo w Polsce żyje nie więcej niż 200 węży Eskulapa. To ultra rzadki gatunek, należący do rodziny połozowatych. Co ciekawe, jest jednym z największych okazów nie tylko w Polsce, ale i w Europie Środkowej.
Co wyróżnia węża Eskulapa?
Zwierzę objęte jest ścisłą ochroną. Wpisano je do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt i uznano za gatunek zagrożony. W Polsce gady te uaktywniają się przeważnie od kwietnia do października – wiele zależy od warunków pogodowych. W zimie zapadają w hibernację. Ich pożywieniem są przede wszystkim myszy, jaszczurki, jaja, pisklęta i małe ptaki. Ludzi nie atakują – gdy zobaczą człowieka, starają się uciekać i są niezwykle płochliwe. W sytuacjach zagrożenia wykazują się dużą ostrożnością.
Największymi wrogami węży Eskulapów są borsuki, jeże, ptaki drapieżne i dziki, które niszczą ich kryjówki w trakcie rycia w ziemi. Zagrożeniem jest także człowiek – ludzie niekiedy rozdeptują je, ale też niszczą kryjówki węży, będące również miejscem ich rozmnażania.
Wąż Eskulapa może osiągnąć rozmiar nawet powyżej 1,5 m. Przeważnie spotykane okazy nie przekraczają 100-140 cm. Największego żyjącego węża Eskulapa zaobserwowano na terenie Austrii – mierzył ponad 2 metry długości. Dorosłe osobniki mają oliwko-brązowe umaszczenie. Niekiedy widoczne są także brunatne plamki. Młode węże Eskulapa mają podobne ubarwienie co zaskrońce zwyczajne.
Jak się zachować, gdy spotkamy węża?
Od kwietnia do czerwca wzrasta prawdopodobieństwo spotkania jednego z krajowych gatunków węży lub jaszczurek.
O ile do jaszczurek większość z nas odczuwa sympatię, to spotkanie z wężami budzi zazwyczaj lęk. Tymczasem trzeba pamiętać, że zwierzęta te, jak zresztą wszystkie inne gady występujące w Polsce, są grupą zagrożoną, cierpiącą głównie za sprawą niszczenia i przekształcania siedlisk, ale także bezmyślnego tępienia przez człowieka. Tępienia, do którego dochodzi pomimo ochrony gatunkowej – powiedział dr inż. Mikołaj Kaczmarski z Katedry Zoologii UPP, cytowany przez PAP.
Gdy zauważymy węża, pozwólmy mu odejść. Nie należy też podchodzić do niego, ani go nie drażnić. Pamiętajmy, że węży nie wolno zabijać. Jeśli spacerujemy po lesie lub po górach, nie schodźmy z wytyczonych szlaków czy leśnych duktów – kryjówki gadów często znajdują się w krzakach, zaroślach lub pod kamieniami.
Szczególnie niebezpieczne może być spotkanie węża w mieście. Nie żyją one naturalnie w tego rodzaju przestrzeni. Jeśli więc widzimy go w takich warunkach, to prawdopodobne jest, że komuś uciekł lub został porzucony przez właściciela. Uważajmy – zwierzę może być wówczas zestresowane i agresywne. W takiej sytuacji należy się od niego oddalić i zawiadomić policję, straż pożarną, pogotowie leśne lub zoo.
